Η αναπροσαρμογή στα νέα δεδομένα είναι εφικτή και αποτελεί πρόκληση για υπέρβαση και έμπνευση.
Την Παρασκευή 13 Μαρτίου, η Ομάδα Οργανισμών του ΑΚΜΑ μη θέλοντας να αποδεχθεί το γεγονός οτι θα πρέπει να ματαιώσει την συνάντησή της λόγω Κορωνοϊού, έστησε το περιβάλλον και λειτούργησε μέσω τηλεδιάσκεψης.
Και παρότι κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί πως μπορούν να διενεργηθούν βιωματικές ασκήσεις σε μεγάλη ομάδα (18 ατόμων) και σε μικρότερες (δυάδες/τριάδες), η πραγματικότητα εμπεριείχε κάτι το θεαματικό: η σύνδεση έγινε μέσω μιας (ελεύθερα διαθέσιμης) πλατφόρμας τηλεδιάσκεψης, ενώ στα γραφεία του ΑΚΜΑ στήθηκε προβολή ώστε να συνεργάζονται οι συντονιστές και μέλη της Ομάδας που ήταν στο χώρο και οι υπόλοιποι συμμετείχαν από το δικό τους χώρο (γραφείο, αυτοκίνητο, σπίτι).
Όλοι μοιράστηκαν τις ασκήσεις (που στάλθηκαν από τους συντονιστές στα προσωπικά μειλ της ομάδας), οι μικρές ομάδες πραγματοποιήθηκαν μέσω viber (θα μπορούσε να είναι what’s up/messanger ή όποιο άλλο εργαλείο) με ομάδες που στήθηκαν από τους συμμετέχοντες και η συμμετοχή της κάθε ομάδας στην άσκηση στάλθηκε στους εκπαιδευτές μέσω μαιλ για να συζητηθούν στη μεγάλη ομάδα.
Είναι αλήθεια οτι αυτή η συνάντηση κράτησε 4 ώρες αντί για 3, γιατί δώσαμε πιο πολύ χρόνο να ακούσουμε ο ένας τον άλλο. Όμως η σύνδεση ήταν εκεί, η δέσμευση αποδείχθηκε ικανή να ξεπερνά τις δυσκολίες και να δημιουργεί νέα περιβάλλοντα συνέργειας. Το πιο σημαντικό είναι οτι ο τρόπος λειτουργίας ήταν αποτέλεσμα διεργασίας της ομάδας και των εκπαιδευτών.
Σήμερα, που η ανάγκη να στηριζόμαστε ο ένας στον άλλο και να αντλούμε δύναμη είναι πιο κρίσιμη από χθες, σήμερα λοιπόν φαίνεται οτι η δέσμευση στο ΜΑΖΙ βρίσκει λύσεις.
Και είμαστε αισιόδοξοι.
