Ο Πέτρος Πολυχρόνης υπήρξε διευθυντής του ΑΚΜΑ, από το 2001 και για 20 χρόνια, διαδεχόμενος τον Γιώργο Βασιλείου με τη Βάσω Βασιλείου δίπλα του -με το βαρύ όνομά τους και με την παγκόσμια εμβέλειά τους- που τον όρισαν ως πρώτο μεταξύ ίσων, όταν η πεντάδα μας της Συμβουλευτικής Επιστημονικής Ομάδας, Πέτρος Πολυχρόνης, Γιώργος Γουρνάς, Μίνα Τοδούλου, Κυριακή Πολυχρόνη, Διονύσης Σακκάς, δεσμεύτηκε ενώπιον τους για τη συνέχιση του έργου τους. Προχωρήσαμε μαζί, όλη η Συμβουλευτική Επιστημονική Ομάδα, με τον ίδιο σε έναν ρόλο που έκανε χώρο σε όλους, με καλλιέργεια ενός νέου ηγείσθαι («πότε-πότε διευθυντής» έλεγε) και εναρμονιστή μιας αυτοποιητικής διεργασίας, ενώ προωθούσε, μέχρι τέλους, καινοτόμες δράσεις νέων ανθρώπων, ακόμα και της μεθεπόμενης από εμάς γενιάς. Καλλιεργούσε την ποικιλότητα και δεν πίεζε για πρόωρες συνθέσεις. Του ταίριαζε πολύ η έννοια της συμπερίληψης.
Στα στρογγυλά τραπέζια και στους διαλόγους με συναδέλφους έλειπε η αντιπαράθεση, υπήρχε ο ανοιχτός διάλογος, η αξιοποίηση των θετικών προτάσεων των άλλων, η συνεξελικτική διεργασία, η ικανότητα συμπερίληψης. Η αναζήτηση και δημιουργία κοινού νοήματος, με σεβασμό στην αυτονομία, αλλά με αλληλεξάρτηση, η ικανότητα δημιουργίας πολυπυρηνικών δικτύων, σε ένα πλαίσιο όπου να ανθεί η πολυφωνικότητα και να καταλύεται η αυτοποιητική πορεία του καθενός, ήταν φανερά στον λόγο και στις όλες δραστηριότητές του. Μπορούσαν να συμβαίνουν όλα αυτά σε ένα κλίμα τρυφερότητας, αλλά και σταθερών αρχών και αξιών.
Ως θεραπευτής, στον διάλογο με τους θεραπευόμενους, νομίζω ότι το κύριο χάρισμά του ήταν η ικανότητά του να τους βοηθά να έχουν τη χαρά της ανακάλυψης του δικού τους δρόμου ανέλιξης, φωτίζοντας τις δυνάμεις και δυνατότητές τους, άοκνα μέχρι το 2021.
Κύρια έγνοια του ήταν η συνέχιση του έργου των Δασκάλων μας, όχι πια μόνο ως ευθύνη της πρώτης ομάδας των πέντε, αλλά μαζί και με νεότερους συναδέλφους που εισήλθαν στην Συμβουλευτική Επιστημονική Ομάδα του ΑΚΜΑ, τη Δήμητρα Κοττορού και τη Σοφία Αθανασιάδου, συμβάλλοντας στην προετοιμασία των επόμενων φάσεων εξέλιξης του ΑΚΜΑ. Ήταν δίπλα στον Διονύση Σακκά που η κοινότητα του ΑΚΜΑ του παρέδωσε τη σκυτάλη του ρόλου του. Ήταν κοντά σε συνάδελφους και συνεργάτες, δύο και τριών γενιών μετά από μας, σε έναν κόσμο που αλλάζει με ρυθμούς που μας πιέζουν να προλαβαίνουμε να έχουμε τις δημιουργικές προσαρμογές που απαιτούνται.
Τον Πέτρο τον κρατάμε ζωντανό μέσα μας, μέσα από την υπηρέτηση του νοήματος ζωής και των αξιών για τα οποία αφιέρωσε τη ζωή του.
Διονύσιος Λ. Σακκάς
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
Διευθυντής Α.Κ.Μ.Α.