Η ατομική συστημική θεραπεία στόχο έχει να «ζωγραφίσει» δυσλειτουργικές σχέσεις μέσα στο πλαίσιο που διαβιεί το άτομο (π.χ. οικογένεια, σχέση, εργασία) και όχι να εντοπίσει προβληματικά άτομα. Δεν παραγνωρίζει, με αυτόν τον τρόπο, τις γραμμικές σχέσεις ανάμεσα σε «παθογόνα» αίτια στο συγκεκριμένο άτομο-«ασθενή», αλλά τις ολοκληρώνει με μία πληρέστερη κατανόηση του πλαισίου των αμφίδρομων αλληλεπιδράσεων, στο οποίο οι παραπάνω σχέσεις αναπτύσσονται.